Od czasów Jezusa sądzono, że koniec świata jest bliski niech za przykład posłużą słowa z listu do Hebrajczyków 10,37 37  „Jeszcze bowiem za krótką, za bardzo krótką chwilę
przyjdzie Ten, który ma nadejść, i nie spóźni się.”  

      Nastroje apokaliptyczne towarzyszyły ludziom właściwie od zawsze, również dzisiaj spotyka się bardzo często przeświadczenie, że koniec świata jest już bliski. Nastroje takie wzmagają się najczęściej kiedy na świecie dzieje się dużo zła moralnego lub występuje po sobie w dość krótkim czasie seria wojen lub kataklizmów. Niewątpliwie ci domorośli prorocy inspirują się ewangelią św. Mateusza (24:5-8) Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: Ja jestem Mesjaszem. I wielu w błąd wprowadzą. Będziecie słyszeć o wojnach i o pogłoskach wojennych; uważajcie, nie trwóżcie się tym. To musi się stać, ale to jeszcze nie koniec! Powstanie bowiem naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Będzie głód i zaraza, a miejscami trzęsienia ziemi. Lecz to wszystko jest dopiero początkiem boleści”.

     Nie tylko usiłują przewidzieć koniec świata, ale również przewidują różne wydarzenia i w tym celu posiłkują się apokalipsą św. Jana. Wszystko po to żeby stać się świadkami tych zapowiadanych dziejów.

      Niektórzy niesłusznie sądzą, że Apokalipsa odnosi się do konkretnych wydarzeń w przyszłości i usiłują znaleźć obecne wydarzenia w opisie ostatniej księgi NT. Tymczasem Apokalipsa nie ma charakteru profetycznego na wzór ksiąg prorockich ST (a jedynie pewne wspólne elementy jak np. sposób narracji czyli autor księgi powtarza "i ujrzałem") a to oznacza, że nie znajdziemy w niej zapowiedzi konkretnych wydarzeń, które miałyby mieć miejsce w konkretnym czasie.

     Apokalipsa jest księgą opisującą tryumf Kościoła. Zwycięstwo Baranka nad szatanem. Barankiem tym jest Jezus Chrystus. Z jednej strony to zwycięstwo już się dokonało na Krzyżu i ono jest obiektywne i przesądzone a  z drugiej strony każdy człowiek musi dać osobistą odpowiedź czy chce przylgnąć do zwycięskiego Baranka czy nie.  Choć w Apokalipsie opisywane są różne złe wydarzenia jak wojny, głód, niesprawiedliwość itd. to pomimo tego jest to księga radosna. Ukazuje bowiem Boga jako jedynego Pana całego kosmosu i nic na co by nie przyzwolił nie może się wydarzyć. Opisów wydarzeń z  Apokalipsy nie należy utożsamiać z jakąś zapowiedzią jednorazowego konkretnego wydarzenia w konkretnym czasie w przyszłości a jedynie ukazują Boży zamysł. Opisy te ukazują Bożą pedagogikę a jednocześnie Jego tryumf. Bóg raz zwyciężywszy szatana, wciąż pochyla się nad naszym zbawieniem. Niech przykładem będzie obraz otwierania pieczęci. Pierwsza pieczęć to położenie przed nami Ewangelii jako sposobu życia jako jedynej drogi prowadzącej do zbawienia. Jednak jeśli nie skorzystamy z tego, Bóg otworzy kolejne pieczecie które mają przywołać nas na właściwe ścieżki. A zatem nieszczęścia to konsekwencja odrzucenia Słowa Bożego. Jednak nie nam sądzić czy jakieś cierpienie jest karą za grzechy, ponieważ Bóg daje nam również różne krzyże, które mamy nieść wraz z Nim. Apokaliptyczne wydarzenia które mają nastąpić będą następowały w różnych epokach, podobnie jak stale do końca świata będzie się dokonywało "otwieranie pierwszej pieczęci" czyli ewangelizacja. Dlatego Kościół z natury swej jest misyjny. Apokalipsa pokazuje zatem zasadę działania Bpżego a nie konkretne wydarzenia w przyszłości.

      Apokalipsa opisuje czasy ostateczne czyli okres od wcielenia Jezusa Chrystusa aż do paruzji czyli do powtórnego przyjścia. Tę świadomość że czasy ostateczne zaczynają się od Jezusa widzimy już w liście do Hebrajczyków (1.1) „Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków,  a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna.” Czasy ostateczne zostały  również ogłoszone w dniu zesłania Ducha Świętego (Dz 2,17): „W ostatnich dniach - mówi Bóg - wyleję Ducha mojego na wszelkie ciało, i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze”

     Pojęcie „czasy ostateczne” nie oznaczają zatem bliskości końca świata, ale ostatni etap w historii Zbawienia. Wcielenie Jezusa osiągnęło swój zbawczy punk kulminacyjny i nic więcej się w tym temacie nie wydarzy. Koniec świata będzie w pełni objawieniem tej prawdy ponieważ zwycięski Baranek, Chrystus Pan zstąpi powtórnie na ziemię i okaże pełnię Chwały. Ukaże tę chwałę, którą Jezus oddał Bogu Ojcu na Krzyżu.

      Tymczasem wiele osób błędnie uważa, że czasy ostateczne oznaczają krótki czas przed nadejściem końca świata. Jak już była o tym mowa na początku, ludzie dopatrują się bliskiego końca świata obserwując złe rzeczy, wydarzenia, kataklizmy, bezbożność, rozwiązłość, upadek moralny itd. Takie stanowisko jest niezgodne z nauczaniem Kościoła i nazywane jest katastrofizmem. Wychodziłoby na to, że koniec świata miałby na celu zakończenie powszechnie panującego zła. Tymczasem wizja końca świata w Apokalipsie jest zupełnie inna. Zwróćmy uwagę na trzy słowa/wyrażenia które zastosowane są w NT na określenie tego ostatecznego wydarzenia w dziejach ludzkości. W ewangelii wg Św. Mateusza (Mt 73,39n.49; 24,3; 28,20), użyty jest termin synteleia tou aionos co tłumaczy się na polski jako „koniec świata”. „Koniec” nie ma tutaj znaczenia terminu zakończenia, ale ma wydźwięk pozytywny przypominający że Historia Zbawienia znajdzie swoje uwieńczenie, pozytywny koniec kiedy w pełni objawi się chwała Boża. Ten pozytywny koniec jest już przesądzony dlatego mamy wypatrywać go z nadzieją a nie ze strachem. O tym chwalebnym końcu przesądził Chrystus przez swoją Ofiarę na Krzyżu i zmartwychwstanie. Kolejny termin to parousia (1 Kor 15,23; 2 P 1,16; 3,12). W starożytności tym terminem określano triumfalny wjazd wodza po odniesionym zwycięstwie. A zatem koniec świata wiąże się z triumfem Chrystusa, który przyjdzie w chwale. Jest to zapowiedź Bożej obietnicy a zatem powód do radości. Trzeci termin  apokalypsis (2 Tes 1,7; 1 P 4,13) mówi o odsłonięciu tego, co dotychczas było ukryte. Jak już było wspomniane objawi się wtedy Chrystus w pełnej swej chwale która na Krzyżu była całkowicie zakryta. Jezus bowiem na krzyżu odniósł druzgocące  zwycięstwo które jednak miało bolesny charakter Flp 2, 6-8 „ On, istniejąc w postaci Bożej,
nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem,  lecz ogołocił samego siebie,
przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka,  uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej”

      W Apokalipsie odnajdujemy fragmenty mówiące o pieczętowaniu znamieniem. Jednym znamieniem będą opieczętowani ludzie wierni Bogu i ci będą zbawieni (Ap 7,2-4) „ I ujrzałem innego anioła, wstępującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego. Zawołał on donośnym głosem do czterech aniołów, którym dano moc wyrządzić szkodę ziemi i morzu:  «Nie wyrządzajcie szkody ziemi ni morzu, ni drzewom, aż opieczętujemy na czołach sługi Boga naszego».  I usłyszałem liczbę opieczętowanych: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraela^”

      Drugim znamieniem będą opieczętowani ludzie służący Bestii (Ap 13, 15-18)  „I dano jej, by duchem obdarzyła obraz Bestii, tak iż nawet przemówił obraz Bestii i by sprawił, że wszyscy zostaną zabici, którzy nie oddadzą pokłonu obrazowi Bestii 16  I sprawia, że wszyscy: mali i wielcy, bogaci i biedni, wolni i niewolnicy otrzymują znamię na prawą rękę lub na czoło 17 i że nikt nie może kupić ni sprzedać, kto nie ma znamienia - imienia Bestii
lub liczby jej imienia. 18 Tu jest [potrzebna] mądrość. Kto ma rozum, niech liczbę Bestii przeliczy: liczba to bowiem człowieka. A liczba jego: sześćset sześćdziesiąt sześć^”.

     Ze zrozumieniem tego fragmentu wiele osób ma problem. Apokalipsa jest księgą symboli i jeśli nie uwzględni się ich znaczenia, można dokonać egzegezy, która zupełnie nic nie będzie miała wspólnego z przesłaniem księgi.

    Pierwszym takim symbolem w rozważanych fragmentach jest czoło. Mieć coś na czole oznacza mieć coś na uwadze, czoło to honorowe miejsce, dlatego uwaga ta jest priorytetowa. Czoło oznacza myśl wiodącą, sposób wartościowania, sposób życia. Jest najwyżej położoną częścią ciała ludzkiego a jednocześnie przywództwo. O dowódcach mówi się że stoją na czele wojska, na czele grupy, na czele organizacji itd. Podobnie jest w symbolice Apokalipsy, to co jest na czole oznacza ze to jest pierwszorzędne dla danego człowieka.

Ramię symbolizuje działanie, współpracę. Powiedzenie ramię w ramie oznacza wspólny cel, wspólne działanie. W Apokalipsie jest mowa o prawym ramieniu czyli o prawicy. Trzeba pamiętać, że bestia w Apokalipsie parodiuje Trójce Świętą o czym więcej innym razem. Po prawicy Boga Ojca stoi Syn Boży a w Apokalipsie niektórzy przyjmują na prawe ramię znamię Drugiej Bestii, która jest na usługach pierwszej. Pierwsza parodiuje Boga Ojca a druga Syna Bożego – Baranka, dlatego przedstawiona jest jako mająca dwa rogi.

     Pierwsza grupa przyjęła znamię na czoło od anioła, oznacza to, że dla tych ludzi w życiu najważniejszy jest Bóg. To są ci, którzy skorzystali z otwarcia pierwszej pieczęci i żyli ewangelią.

      Druga grupa to ci, którzy przyjęli znamię bestii na prawe ramie lub na czoło. Ta grupa ludzi jest na usługach Bestii, jest jej prawą ręką. Działa na rzecz królestwa ciemności i w życiu stawia to działanie na pierwszym miejscu. Ci ludzie umysł mają ukierunkowany na rzecz królestwa Bestii dlatego tworzą różnego rodzaju ideologie, różne kierunki filozoficzne, programy antyzdrowotne i antyedukacyjne które będą zwodzić ludzi. To również ci wszyscy fałszywi prorocy przychodzący w owczej skórze, to sekty i nawet całe korporacje finansujące „piekielne” programy. To cały przemysł i nieuczciwa finansjera działająca na rzecz złego. To również cesarze Cesarstwa Rzymskiego i ich apoteoza, to przywódcy różnych reżimów, ludobójcy oraz systemy polityczne walczące z Bogiem. Tutaj można by wymienić wiele nazwisk znanych z historii i wiele systemów nazwać po imieniu. Oni też nazywani są w Apokalipsie Wielką Nierządnicą albo Antychrystem. Ale tego wątku również tutaj nie rozwinę. A zatem przyjęcie znamienia Bestii oznacza nic innego jak realizowanie zamysłu złego. Ta działalność pochłania ich całkowicie co autor Apokalipsy opisuje że bez tego znamienia nie będą mogli nic kupić ni sprzedać. To oznacza, że zło pochłonęło ich całkowicie, każdy wymiar ich egzystencji.

     Imię bestii to liczba 666. Ta liczba uważana jest za zaprzeczenie trzech trójek. Liczba „trzy” symbolizuje pełnie, doskonałość. Trzy trójki to doskonałość nieskończona. Trzy szóstki to pełnia niedoskonałości, oznacza totalny brak jakiegokolwiek dobra.

    A zatem każdy, kto odrzuca Boga i jego znamię zostaje naznaczony znamieniem Bestii. Niema nic pomiędzy, albo z Bogiem albo przeciwko Bogu.  

      Dzisiaj wiele osób dostrzega w opisie opieczętowania a zwłaszcza opieczętowania znamieniem Bestii, zapowiedź, realizację bliżej nieokreślonego planu jakiś światowych grup które mają na celu oczipowanie ludzi  elektromagnetycznymi chipami. Te chipy miały by być znamieniem bestii z opisu w Apokalipsie.

       Gdyby przyjąć, że elektroniczne chipy to znamię Bestii wówczas oznaczałoby to, że  znamię Bestii musiałoby mieć większą moc od znamienia Boga. Człowiek zostałby naznaczony znamieniem Bestii wbrew swojej woli. Pamiętajmy, że Apokalipsa wyraźnie mówi, że ci ze znamieniem bestii idą na wieczne potępienie. Jezus jednak poucza, że wybór należy do człowieka. Bóg woła a człowiek odpowiada. Grzech, który jest powodem odejścia od Boga jest dobrowolny i świadomy. A zatem teoria spiskowa o czipowaniu ludzi znamieniem Bestii zawiera błąd predestynacji czyli o przeznaczeniu do zbawienia lub potępienia. To jest herezja. Tym bardziej, że chip elektromagnetyczne nie jest sam w sobie ani zły a ni dobry, moralnie jest neutralny. To jest zaledwie narzędzie a narzędzie jest zawsze moralnie obojętne. Dopiero sposób użycia tego narzędzia dla celów dobrych lub złych nadaje wartość moralną.

     A zatem na przestrzeni dziejów a zwłaszcza od narodzenia Jezusa widzimy dwa rodzaje pieczętowania. Każdy człowiek podlega któremuś opieczętowaniu albo ściślej mówiąc pozwala sobie nadać znamię. Jeśli jest to znamię Boga, staje się do niego podobny, staje się jego uczniem, dzieckiem, wiernym. Bóg jest dla niego źródłem miłości, prawdy i w nim odnajduje sens swojego życia. Jeśli jednak wybiera znamię Bestii wówczas staje się podobnym do Bestii sam staje się bestią. Myśli, działa i nienawidzi jak ona. Nic nie robi (nic nie kupuje ani sprzedaje) bez afirmacji tej Bestii. Jej służy, jej oddaje cześć i w jej szpony oddaje swoje życie.

    Dlatego musimy pamiętać o dwóch istotnych prawdach jakie zostały tutaj poruszone a które niesie nam Apokalipsa

Utożsamianie chipów ze znamieniem Bestii jest infantylizowaniem księgi Apokalipsy a jednocześnie ośmieszaniem wiary chrześcijańskiej.